25 sty 2011

Kamila, 22, serce, zwój, węgiel

powiadają że dla każdego serca w uniesieniu
przypisany jest jeden niżodbieram sobie prawo do życia
jako własny kat rzucam się w kąt
bo od samego rana
by wiersz ten w czasie osadzić
dłubię wykałaczką w swojej głowie
nie żeby dłubać dla samego dłubania
wygrzebuję spomiędzy zwojów myślowych
małe szare kuleczki co jak krosty na języku
czerwone rozżarzone węgle
przypominają o tym że ktoś myśli

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz