Jałmużna

dwie zgniecione puszki po piwie
pozostawione na moim progu jak
kiedy koty oferują zagryzione wróble
niewprawnym myśliwym

Wyrazistość

Wymazują całe wzgórze
słów ze strony. Zostawiają pauzy, kropki,
cięcia jak wydatne przecinki, w nawiasie.

Czas przyszły

Nie będę żył wiecznie
choć tak mi się wydaje
pod gwiazdami. Nie, słońcem.
Nie, gwiazdami.

W Starbucksie

Kawa tulona w kościstych dłoniach,
mały, okrągły, purpurowy kapelusz.
Czy ktoś w końcu
wysłucha jej historii?

Bez tytułu

Tylko moje zaprzeczenia
trzymają mnie w pionie
tego poranka

Pierwszość poranka

Ptaki budzą się
ze smolistego skupienia
pijane
robaczywymi myślami

Bolton, GB

jesienny deszcz
skarpetki suche są
to mój dzisiejszy cud

Kruki przy torowisku

Miłość to:
Gładkość torów na naszych policzkach
I cięcie przez nasze pióra
Kiedy przejeżdża pociąg.

Odwrót

policzek twojego odwrotu
pozostawia samotne usta, liczące na los szczęścia
gardłowego zapachu twojej odległości

Ścinanie twoich włosów było łatwe

twoje szerokie plecy nie wzdrygnęły się
kiedy nogi nożyczek szarpnęły
kiedy chciałam ściąć więcej
niż mnie o to prosiłeś

Bezpieczne wody

pomarańczowe kamizelki ratunkowe upstrzyły
ten wzburzony, niebiesko-fioletowy przestwór
alfabetem Morse'a pływaków

Literacki dylemat

Daje mi swój tomik,
Następnie wymaga opinii. Pfff.
Może lepiej jakbym go kupił?

Uprzejmość

nagła ulewa

poprawności zmaga się z parasolkami

tylko ślimaki zadają sobie trub

by się zatrzymać

i przedłużyć przywitanie

Wewnątrz otwartej butelki

Pszczoły umierają zwabione blaskiem
muchom uchodzi na sucho - kryją się w ciemności
Co, co
jeśli pusta butelka się zakręci?

Na kanapie

plącząc się w
porysowanym jazzowym kawałku
którego dźwięk przypomina mi
o zapomnianym uczuciu

Zmarszczki

zakochiwać się
to jak składać pranie
- robisz nowe zmarszczki
żeby zakryć stare

Pocztówka #1

mój cień
chce ode mnie
pobierać czynsz
za ziemię na której stoję

#44

poranna gazeta
zwiastun dobra i choroby
-- stąpam po niej

#43

samotność w sieci
kropelki czułości
sklejają rzęsy

Nadzieja

Nadzieja chadza ponad
wysoko ponad
głębią rozpaczy

Oczekiwanie

Otoczka różnorodności
Wisiała nad miastem.
Fala zimna
Zamroziła letnie iluzje.
Rozbudzony wiatr
Rozpętał swoje złości.
Pierwsze drzewo
Zaakceptowało nagość
Jak zimowy płaszcz;

Pogrążyło się w śnie.